
بیماری پریودنتال که بیماری لثه هم نامیده میشود، عمدتا بهدلیل تجمع باکتریهای ناشی از پلاک و جرم دندان در دهان ایجاد میشود. به غیر از باکتریها، عوامل دیگری مانند مصرف تنباکو، دندانقروچه کردن یا فشاردادن دندانها روی هم، مصرف برخی داروها و عوامل ژنتیکی نیز ممکن است سبب بیماری لثه شوند.
علائم بیماری پریودنتال
- خونریزی، قرمزی و یا تورم لثه
- بوی بد دهان
- جابهجایی دندانها
- حساسیت دندانی ناشی از عقب رفتن لثه
- آبسه دندانی
- لقشدن دندانها
میزان بیماری پریودنتال در افراد دیابتی 2 تا 3 برابر بیشتر است. در سال 1993 ، انجمن دیابت آمریکا بیماری پریودنتال را به عنوان یک عارضه مزمن دیابت ذکر کرد. بیماری شدید پریودنتال منجر به آسیب بافتی پریودنتال و حتی آتروفی می شود که در نهایت منجر به از دست دادن دندان ها می شود. با کنترل ضعیف قند خون و مراقبت بد دهان ، باکتری ها می توانند به راحتی در حفره دهان تولید مثل کنند.
برخی از نکات پیشنهادی برای بهداشت دهان و دندان به شرح زیر است:
- برای تمیز کردن از برس های نرم استفاده کنید و حداقل دو بار در روز تمیز کنید.
- برای تمیز کردن شکاف بین دندان ها از مسواک های بین دندانی و نخ دندان استفاده کنید.
- یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید. تغذیه متنوع باعث افزایش ایمنی می شود.
- هر شش ماه یک چکاپ و جرم گیری منظم دندانپزشکی را برنامه ریزی کنید.
- در محدوده قند خون هدف خود باقی بمانید.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.